Zmarzłam – pomyślałam, sięgając po futro. Sięgnęłam po biały koc, który szumnie został nazwany przez resztę dziewczyn futrem, faktycznie trochę je przypominał, a przy tym był cholernie ciepły i miękki. jednak patrząc z bliska pozostawał tylko białym kocem z nieco dłuższym włosiem. Wyciągnęłam się leniwie i sięgnęłam dłonią w kierunku uroczego stoliczka, na którym zostawiłam kubek z gorącą czekoladą. Muszę przyznać, że stoliczek miał ładnie wyrzeźbione nogi, niestety resztę przykrywał krwisto czerwony obrus. Nogą przysunęłam trochę bliżej swój podnóżek. Zarzucając wcześniej wspomniany biały kocyk na swoje nogi.

W końcu zima… za oknem śnieg ładnie przykrył werandę. Dziewczyny na podwórku lepiły Więcej >