Liście drzew powoli pokrywały się kolorami nowej pory roku. – Jesień idzie – powiedział króliczek, obserwując zachodzące słońce, znikające za lasem wieżowców miejskiej dżungli. – Przyniosłem ci kocyk – dobiegło zza jego grzbietu. – Pomyślałem, że może będziesz potrzebować odrobiny ciepła. Myśliwy okrył króliczka małym kocykiem. – Króliczku, dlaczego płaczesz? – zapytał myśliwy. Króliczek nastroszył futerko i zaczął jeszcze głośniej zawodzić. – Bo wiesz… – urwał nagle, zrzucając kamyk ze skarpy, na której siedzieli. – Bo wiesz nie chciałbym, abyś pomyślał, że… – znów urwał. – Widzisz, nawet ciężko jest mi to powiedzieć. – Powiedz wprost. (więcej…)